در این شماره ما از تعطیلات ِ زمستانی بازمی‌گردیم و با شما می‌گوییم که شماره‌ی هفدهم را دربه درتر از باد ضبط کرده‌ایم. با فرهاد کودکانه می‌خوانیم و می‌خوانیم از هر آنچه که باید بهانه‌ای می‌شد تا زمستان را سر کنیم.

با زنان ِ کارگر کارخانجات نساجی همراه می‌شویم و تاریخ ِ هشت مارس را روایت می‌کنیم. به تهران می‌آییم، از هشت مارس ۵۷ می‌گوییم و از بازگرداندن زنان به خانه‌ها، و از بازگشت دوباره‌شان به خیابان‌ها و سرانجام دوباره از استودیوی رادیو سر در می‌آوریم.

از جشنی که نداشتیم می‌گوییم. از تلاش‌ها برای ِ دیدن ِ دنیای برابر و بدون تبعیض با دستگاه «فموسکوپ» و سرانجام با روایت‌هایی ساده از مردانی همراه می‌شویم که قربانی مردسالاری بودند، بی‌آنکه بدانند.

با گزارش ساموئل میرانتین از اجرای مشترک پیتر بروک و اشتوکهاوزن در جشن هنر شیراز همراه می‌شویم و از نوری می گوییم که به قبر پدر بعضی‌ها تابید. و در پایان آخرین درود‌های سال نود را به کسانی خواهیم فرستاد.

فراموش نکنید که «بن لادن و جرج بوش هر دو علیه مردمان فقیر و زنان، هم پیمان بودند». بشنوید، با ما همراه شوید و با ما بمانید؛

[podcast]https://radiofang.org/files/radiofang17med.mp3[/podcast]

لینک دانلود با کیفیت و حجم پایین (۱۱ مگابایت)

mp3 | ogg ]

لینک دانلود با کیفیت و حجم متوسط (۲۱ مگابایت)

mp3 | ogg ]

لینک دانلود با کیفیت و حجم بالا (۴۳ مگابایت)

mp3 | ogg ]

 

۱۸ نظر

  • Hesam گفت:

    زدیم برای دانلود

  • آنا گفت:

    دست مریزاد دوستان عزیزم وتبریک برای اختراع دستگاه فموسکوب

    عالی عالی

  • علی گفت:

    موضوعات زیاد دیگه ای هم اتفاق انفتاد این یک ماهه که میتونستین پوشش بدین ولی ندادین

  • سارا گفت:

    برنامه خیلی عالی بود. فقط ساموئل میراتین خیلی داره لوس میشه قبلآ بهتر بود

  • ر. گفت:

    خسته، مضطرب و فکری، همگی در آستانه ی سال پر تشویش جدید .. با صدای بلند با هم فکر می کنیم ..

  • حسام گفت:

    خوب بود. خیلی. مثل همیشه. مرسی رفقا.

  • مهتاب گفت:

    مرسی که باز هم هستید …
    شماره ی هفدهم بهترین عیدی بود …

  • شما بگو ممل دوغی گفت:

    عرض سلام و مخالفت دارم.

    از هم تعریف کنیم و به به بگیم خوبه ها، امیده، انرژیه، اما زیادیش آدمو فیلان میکنه. بالاییا مثبت گفتم منم یدونه انتقاد کلی کنم. نمیدونم قبلن گفتم یا نه ولی از اینکه بعضن سیاه رو سیاهتر نشون میدین راضی نیستم.

    راستی میگما، چیزه، ممم سو تفاهم نشه، شما که از خیلی ها، خیلی کار درسترین، ولی خواستم یادآوری کنم، فرق حرف و عمل و این مقولات رو.
    اون مخالفت بعد سلام علیک صرفن مزاح بود، پرچمتون همیشه سیخ.

  • hamid گفت:

    salam vaghean az moghei ke be shoma gosh midam didgaham nesbat be kheili chiza avaz shodeh rasti baekhterae jadideton femoskop hal kardam faghat nazari tahmineh milani befahme chon bishtar az ina gand mizane baray feminist…..

  • داروگ گفت:

    خسته نباشید
    میشه اسم آهنگ هایی که بکار گرفتینو بگین. مخصوصا آهنگی که قبل و بعد از بخش ستم به مردان در نظام مرد سالار, پخش شد.

  • کسری گفت:

    از این که رادیو داره پیشرفت می کنه خوشحالم

    این رادیو خیلی ارزشمنده، خیلی خیلی خیلی

    قامت صداتون همیشه بلند

  • .. گفت:

    راستی یه بار دیگه هم تجمع خیابانی بوده: «هشت مارس ۸۴»، بین دو تجمع ۲۲ خرداد. این تجمع با ائتلاف دو شبکه هواداران حرکت جهانی و هم اندیشی زنان برگزار شد… فکر کنم جا افتاده بود…

  • ؟! گفت:

    راستی یه بار دیگه هم تجمع خیابانی بوده: «هشت مارس ۸۴»، بین دو تجمع ۲۲ خرداد. این تجمع با ائتلاف دو شبکه هواداران حرکت جهانی و هم اندیشی زنان برگزار شد… فکر کنم جا افتاده بود…

  • علی گفت:

    دیگه هفتگی برنامه نمی دید؟ 🙁

  • آیدین ح. گفت:

    اگر اشتباه نکرده باشم، انتهای ِ شماره پانزدهم، «پوزش و تصحیح»ای داشتین به خاطر «یک لغزش» کلامی؛
    تصحیح می کنید که »»جایی که رسانه ها از آن با نام اسرائیل نام می برند، چیزی جز فلسطین اشغالی نیست.««
    و اعلام کردید که در برنامه ای جداگانه با پرداختن به مسئله ی فلسطین، موضع شفاف خودتون رو در مورد اسرائیل عنوان می کنید.
    به نظر ِ من، حالا و در این شرایطی که کمپین های عشق و محبت ِ اسرائیلی-ایرانی به راه افتاده و مسئله ی اسرائیل خارج از مسئله ی فلسطین مطرح میشه، می تونه زمان ِ خوبی برای این کار و این برنامه باشه؛
    و حتا ارزش دو-سه هفته برنامه نشنیدن رو داره ؛

  • نیما گفت:

    بچه ها خیلی خوبید، خیلی… از وقتی شما رو می شنوم دیگه احساسِ تنهایی نمیکنم. از دیوارها بگید از ترس ها از چریک های فدایی فیسبوک از حماقت ها… ما به شما نیاز داریم، چی دارم میگم ما به هم نیاز داریم و با هم فریاد خواهیم زد حتا پشت کیبوردهامون حتا در تنهایی هامون و اینها تمرین نیستن، اونم تمریناتی برای آینده ی خیالی و نامعلوم؛ ما مشغول مبارزه ایم و تعارف با خودمون رو گذاشتیم کنار. ما خود آینده ایم، همین حالا.
    چپ بودن ادا اطوار نیست، پرچم قرمز به دست گرفتن یا زر زرای ژیژک رو بلغور کردن… چپ بودن یه جور زیباشناسی عملیه برای زندگی، برای همه ی زندگی و در تمام ابعدش. و ما، یعنی همین نسل درسخونده های دهه ی ۸۰، در ایران اولین نسلی هستیم که واقعا چپیم. البته با احترام برای اسلافمون که اگر نبودند هیچ چیز نبود.

    از یک سوسیالیست ترسو، عینکی، آکادمیک، پشت میز نشین و صد البته ناقص به تمام عاشقان آزادی که فقط پشت میز نمشینن و سلاح هاشون رو ، رو به خودشون و من و ما از روی ضامن برداشتن، شلیک کنید رفقا… شلیک، ما چیزی برای از دست دادن نداریم به جز این زنجیرهایی که به دست و پامون بسته شده!

  • انونیم گفت:

    این شماره هم عالی بود رفقا. حرف دل است و به دل می نشیند به علاوه فکت ها و تحلیل هاتون هم چیزهای جدید یاد می گیرم. این رادیو رو به همه دوست هام معرفی کردم.
    فقط لطفا لیست آهنگ ها رو مثل بقیه شماره ها لطفا اضافه کنید. مثلا دوست داشتم بدانم آهنگ ne me quitez pas کار کیه؟

پاسخ بدهید به آنا Cancel Reply